دقت کردید بعضی وقتا انقدر توبه شکستیم و گفتیم :الهی العفو . . انقدر گفتیم خدایا غلط کردم و دوباره گناه کردیم که دیگه نمی تونیم سرمون و بالا بگیریم . دیگه زبانمون روش نمیشه بگه خدایا ببخش . فکر کنم امام رضا بودند که فرمودند : کسی که توبه کند و آنرا بشکند انگار خدا را به مسخره گرفته است . حالا ما چی؟ چند بار توبه شکستیم ؟ میگن خدا بخشنده است . می بخشه . آخه چه قدر ببخشه ؟ چند بار ؟ امروز داشتم با خودم فکر می کردم . پیش خودم گفتم این امیدهایی که ما داریم به خودمون میدیم و خودمون و گول میزنیم که خدا مهربونه و می بخشه بیخودیه . درسته ! خدا می بخشه . ولی نه هزار بار ! پس امیدمون به این جور بخشش ها نباشه لطفا . توی یکی از این وبلاگ ها بود که خوندم . ایشالا راضی باشه که دارم اینجا می نوییسم .
شبهای دراز بی عبادت چه کنم؟ طبعم به گناه کرده عادت چه کنم؟
گویند کریم است و گنه می بخشد گیریم که ببخشد . ز خجالت چه کنم؟
واقعا من موندم . ما چه جوری رومون میشه اسم حضرت مهدی رو ببریم ؟ انقدر ادعا می کنیم دوستش داریم . ادعا می کنیم منتظریم ! چه جوری منتظریم ؟ با موهای سیخ سیخی ؟ یا با مانتو های تنگ که من که دخترم روم نمیشه نیگا کنم چه برسه به آقا ؟ مطمئن باشین به این زودیا ظهور نمیکنه . تا ما خودمونو درست نکنیم نمیاد .
